Afgelopen zaterdag mocht ik voor het eerst een festival fotograferen: Kamping Kitsch. Waar ik normaal vooral tussen de verliefde blikken en intieme momenten van huwelijken sta, bevond ik me nu midden in een kleurrijke, uitbundige chaos.
Zodra ik het terrein opliep, werd ik omringd door felle kleuren, glitter en de meest absurde outfits die je je kunt voorstellen. Van mensen in trainingspakken vol tijgerprint tot pruiken in neonkleuren en zonnebrillen groter dan hun gezicht – iedereen leek een rol te spelen in dit bizarre, vrolijke theater.
Ik dook met mijn camera de Spoiler Room in, waar verschillende dj’s elkaar afwisselden en het publiek bij elk nummer nog een beetje losser ging. Even later stond ik oog in oog met een performance van Hott.be, waarbij er luidkeels werd aangemoedigd tijdens een opvallend staaltje spanking. Overal om me heen gebeurde iets onverwachts: vrouwen die elkaar spontaan kusten, vrienden die elkaar lachend optilden, en onbekenden die samen een dans begonnen alsof ze elkaar al jaren kenden.
Voor mij als fotograaf voelde het alsof er op elke hoek een nieuw verhaal lag te wachten. Het tempo lag hoog, de sfeer was bruisend en er was geen seconde dat ik niet verrast werd. Heel anders dan een huwelijksreportage, waar de schoonheid vaak in stilte en kleine gebaren zit – maar met hetzelfde gevoel van voldoening: momenten vastleggen die je niet wil vergeten.
Deze eerste keer smaakte absoluut naar meer. Het lijkt me mooi om dit soort festivals naast mijn huwelijkswerk vaker te doen. Omdat het me uitdaagt, maar vooral omdat het heerlijk is om telkens weer in een totaal nieuwe wereld te stappen met mijn camera
